Coronapandemie zorgt voor financiële kater bij 9 op 10 amateurclubs

Tegelijk wordt ook de maatschappelijke rol van de amateurclubs benadrukt en worden enkele andere problemen aan de kaak gesteld. De door ING (partner van de KBVB) bestelde studie bij 243 amateurclubs leert ons dat de coronapandemie er stevig in heeft gehakt bij de clubs van eerste nationale tot 4^de provinciale. Zo blijkt uit de rondvraag dat 77% van de clubs aangeeft dat de kantine hun belangrijkste bron van inkomsten is. 9 van de 10 clubs zeggen dat de pandemie een impact heeft op de clubkas, liefst 62% geeft aan dat deze ‘aanzienlijk’ is. Dit negatieve effect op de financiën van de clubs zou op termijn hun activiteiten en hun sociale rol in het gedrang kunnen brengen.

De huidige gezondheidscrisis vormt een reëel gevaar voor veel amateurclubs. In de eerste plaats voor hun clubkas, maar bij uitbreiding ook voor hun rol van maatschappelijke integratie.

Emilien Paulis, docent-onderzoeker aan de ULB.

ANDERE PROBLEMEN

Een amateurclub is meer dan haar bestuur en aangesloten spelers of speelsters. Er zijn verschillende mensen nodig voor zeer specifieke taken. Hen aanwerven en behouden, is geen gemakkelijke opdracht. Dit begint bij de vrijwilligers, van wie de aanwerving voor zeven op de tien clubs een probleem vormt. Ook ondervindt meer dan een derde van de clubs moeilijkheden om scheidsrechters in hun ledenbestand op te nemen, ondanks verzoeken van de regionale sportfederaties om dit te doen. Zonder scheidsrechter, geen wedstrijd.

De jeugd is de toekomst van de clubs en toch vormt het werven van jeugdspelers een uitdaging voor bijna een op de drie clubs (30,5%), hetgeen de cijfers uit het eerste deel van de studie en de afwezigheid van een jeugdploeg in een kwart van de clubs bevestigt. Tot slot is er ook een schaarste aan trainers voor een kwart van de ondervraagde clubs (27%).

Tenslotte blijkt ook dat 8 op de 10 clubs geen enkele vrouwenploeg heeft. Uit de cijfers kan je trouwen afleiden dat er zich hierbij regionale verschillen voordoen, waarbij Vlaanderen het beter doet dan Wallonië.

WERKPUNTEN

In de conclusie van de studie worden vijf werkpunten geïdentificeerd om tegemoet te komen aan de uitdagingen die amateurclubs ondervinden. “Het is belangrijk dat amateurclubs duurzame relaties opbouwen met de bevoegde overheidsinstanties en meer inzetten op de communicatie met de gemeentelijke en regionale instellingen die belast zijn met sportzaken”, zegt Jean-Michel De Waele, professor aan de ULB (Faculteit Wijsbegeerte en Sociale Wetenschappen). Jos Verschueren, docent sportmanagement aan de VUB (Faculteit Lichamelijke Opvoeding en Kinesitherapie), hamert op “de noodzaak om particuliere sponsors aan amateurclubs te binden en die te behouden, aangezien het financiële en soms sportieve voortbestaan van de clubs ervan afhangt. In dezelfde geest moeten opleidingen in clubmanagement worden ontwikkeld en permanent worden aangeboden, en moet de administratieve ondersteuning worden versterkt”.

Voor Emilien Paulis, docent-onderzoeker aan de ULB, “is een ander fundamenteel werkpunt het uitwerken van strategieën en instrumenten om clubs te helpen omgaan met het tekort aan vrijwilligers, vooral in clubs met een kleine structuur”. David Talukder, onderzoeker aan de ULB (Faculteit Wijsbegeerte en Sociale Wetenschappen), wijst er ten slotte op dat “de clubs bij het begin van de gezondheidscrisis hun activiteiten moesten stopzetten en dat we moeten nadenken over hoe we hen kunnen helpen om deze periode van aanhoudende onzekerheid te doorstaan”.