Blaming & shaming

Op verschillende velden zijn inderdaad fouten gemaakt. Door foutief ingrijpen van de scheidsrechter zelf. Of door niet in te grijpen. Door foute interpretaties van de VAR. Of door niet ingrijpen van de VAR. Of door de combinatie van dit alles. Zowel bij penaltygevallen als bij de aanslag van Janssens op Zinckernagel. Dat heeft uiteraard een grote impact op de uitslag van de wedstrijd. Anderlecht-AA Gent en Eupen-KV Mechelen, maar ook Antwerp-Club Brugge zijn hiervan drie voorbeelden dit weekend. Voor die zes ploegen maakt dit een groot verschil. In punten nu, in een latere klassering met misschien wel zware gevolgen. Dus, het is iets waar we niet zomaar licht kunnen aan voorbijgaan. En wees gerust, alle ploegen komen hiervoor in aanmerking.

Dit gezegd zijnde loont het toch wel de moeite om dit alles in perspectief te zetten. We keren even terug naar zaterdagmiddag. In de Six Nations Cup Rugby ontmoeten Wales en Schotland elkaar. Een klein akkefietje. De scheidsrechter haalt de twee kapiteins bij zich en roept hen tot de orde. Het hele stadion kan meeluisteren. De kapiteins geven de boodschap verder aan hun ploegmaten en de wedstrijd gaat daarna op een sportieve manier verder. Niets fake, geen schijnblessures of tijdrekken. Gewoon een faire wedstrijd. Met een fantastisch slot, waarbij de Schotten voor het eerst in vele jaren de Welshmen met 26-27 wisten te verslaan. Een puur sportfeest. Op en naast het veld.

Vergelijk dat eens met het voetbal, waar elk incident wordt uitvergroot, maar eigenlijk niemand te weten komt waarom een beslissing een bepaalde kant uitgaat. Die uitleg komt er slechts mondjesmaat de volgende dagen. En dit weekend was er volgens het Referee Department maar één foute beslissing, het afgekeurde doelpunt van De Sart. Dus verder niets aan de hand. Vraag dat maar eens aan de supporters van de vernoemde ploegen. En je zult merken dat de meningen diametraal tegenover elkaar staan. Een uitleg via de public address zou ons minstens heel wat gezever kunnen besparen.

Maar er zijn nog andere zaken die een invloed kunnen hebben op een wedstrijd waarvoor nauwelijks of geen aandacht is. En daar gaat de scheidsrechter niet in de fout, maar wel de spelers en de trainers. Schwalbes, rollende spelers na een lichte aanraking, vermeende fouten, het gebeurt allemaal en zou zogezegd bij het spel horen. Het oneindige tijdrekken. Spelers die bij een hoekschop tegen de grond worden getrokken en er moord en brand wordt geroepen, als er wordt gefloten. Er wordt dan nooit naar de reglementen verwezen, maar wel naar gelijkaardige toestanden. En er wordt vergeten dat een fout een fout is. Laten we beginnen met al die dingen serieus te bestraffen. Zoals het eigenlijk zou horen.

En dan heb je de molenwiekende trainers langs de kant die op hun manier proberen de wedstrijd te beïnvloeden. Altijd net iets buiten de hen toegemeten zone. Om te tonen dat je het durft of gewoon om op de zenuwen van de vierde ref te werken. Nog nooit gezien in hockeywedstrijden, bijvoorbeeld.

Dit zijn allemaal elementen die moeten worden meegenomen in de beoordeling van onze mannen in het … groen, blauw en geel. Nog eens, neen die is zeker niet goed. Maar die vergelijkingen dit weekend met Engeland zijn dat ook niet. Wij vergelijken Union, Club Brugge of Anderlecht ook niet met Manchester City, Liverpool of Arsenal. Het verschil in geld – en dus in kwaliteit – is veel te groot. Wel, laten we dat dan ook niet doen met de scheidsrechters en de mannen bij de VAR die nu als angsthazen uit schrik foute beslissingen nemen. In Engeland is er ook heel veel meer geld aanwezig voor de opleiding, de begeleiding en de coaching van het scheidsrechterskorps.

En nu we toch bezig zijn, mogen we dan eerst vragen aan de regelgevende commissie om ervoor te zorgen dat de reglementen duidelijk zijn? Zodat er niet evenveel meningen als deelnemende partijen zijn bij het handspel in Eupen en op Anderlecht. Elke supporter van Eupen zal beweren dat het hands was, elke KVM-supporter zal het tegenovergestelde beweren. En bij de – al dan niet – hands van Debast (hij is gelukkig niet gewond!) is dat precies hetzelfde. Waarom? Het reglement laat interpretatie toe en dat is nooit goed bij een twijfelgeval in een stadion waar enkele duizenden mensen toekijken.

Het zou daarom alle geledingen sieren om in een constructieve sfeer naar positieve oplossingen te zoeken en alle zwarte jassen en andere woede-uitbarstingen overal te lande thuis te laten.

Lorin Parys, je hebt over zoveel zaken je zeg, breng alle partijen bij elkaar en zorg ervoor dat er wordt gepraat en naar elkaar wordt geluisterd.

Pascal Van Damme, spreek de juiste mannen en vrouwen aan voor transparante reglementen. En zwaai voor een keer niet met UEFA en FIFA.

Wie weet, komt het dan toch nog allemaal goed. Zonder shaming en blaming.

Auteur: Paul Catteeuw / Dit artikel werd mogelijk gemaakt door onze partner De Witte Duivel